Fil 1,27–2,5 :
27 Så gjeld det berre at de lever eit liv som er Kristi evangelium verdig. Om eg sjølv kjem og ser dykk, eller om eg er borte, så lat meg få høyra at de står saman i éi ånd, kjempar med eitt sinn for trua på evangeliet28 og ikkje på nokon måte lèt dykk skremma av motstandarane. Dette er eit teikn frå Gud, eit teikn som varslar fortaping for dei, men frelse for dykk.29 For den nåden er gjeven dykk for Kristi skuld, ikkje berre å tru på han, men òg å lida for han.30 De står i same striden som de såg at eg stod i, og som de no høyrer at eg framleis står i.1 Om det no er trøyst i Kristus, glød i kjærleiken, fellesskap i Anden, om det finst medkjensle og miskunn,2 så gjer mi glede fullkomen: Ha same sinnelaget og same kjærleiken, og ver eitt i sjel og sinn.3 Gjer ikkje noko av sjølvhevding eller lyst til tom ære, men ver audmjuke og set dei andre høgare enn dykk sjølve.4 Tenk ikkje berre på dykkar eige beste, men òg på det som er godt for dei andre.5 Lat det same sinnelaget vera i dykk som òg var i Kristus Jesus!
De siste dagene har det vært heftige diskusjoner, særlig hjemme, rundt dette med den nye ekteskapsloveforslaget. Debattene har skikkelig storma.
Og ikke nødvendigvis bare mot loven, men mot de kristne..
Kjenner jeg blir litt sånn målløs og samtidig irritert og frustrert over hele situasjonen. Særlig i går kveld var jeg skikkelig frustrert fordi en av mine venner gikk ut mot kristne og kritiserte PÅ MIN SIDE!
Jeg hadde ikke engang yppa til debatt, var ikke klar for det!..
jaja..
Det endte jo så klart med at jeg gjorde det.. Og nå kom denne på mail da=)
Da følte jeg meg litt bedre=)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar